Bakım alıcısının korunan varlıkları

Davacılar, reşit olan ve artık çocuk parası alma hakkı bulunmayan oğullarına 1 Ocak - 30 Eylül 2019 (eğitimini tamamlama) tarihleri arasında yapılan nafaka ödemelerini, Alman Gelir Vergisi Kanunu (EStG) Madde 33a (1) cümle 1 uyarınca olağanüstü gider olarak talep etmişlerdir. Oğlun banka hesabında 1 Ocak 2019 tarihinde 15.950 Avro alacak bakiyesi görülmüştür. Bu tutar, Aralık 2018 sonunda Ocak 2019 için yapılan 500 Avroluk avans nafaka ödemesini de içeriyordu. Vergi dairesi (FA), oğlun kendine ait yeterli mal varlığı olduğu için nafaka ödemelerini olağanüstü gider olarak düşmeyi reddetmiştir. Gelir vergisi yönergelerine ve Federal Mali Mahkeme'nin yerleşik içtihadına göre, mal varlığının 15.500 Avro sınırını aşması halinde bu kabul edilmelidir. Vergi mahkemesi (Finanzgericht, FG) FA'nın görüşünü takip etti ve davayı reddetti.

BFH önceki kararı bozdu ve esasen talebi onayladı. İlk olarak, vergi mahkemesi ile mutabık kalarak, 1975'ten beri değişmeden kalan 15.500 € tutarındaki korunan varlık miktarının, o zamandan beri meydana gelen devalüasyona rağmen ayarlanmaması gerektiğini açıkladı. Bu miktardaki korunan varlıklar 2019'da hala vergiden muaf temel ödeneğin oldukça üzerindeydi (2019'da 9.168 Avro) ve medeni ve sosyal hukukun ihtiyaç sahiplerinin "yuva yumurtası" olarak sahip olmalarına izin verdiği varlıkların altına düşmüyordu. Ancak BFH, vergi mahkemesinin mal varlığı hesaplamasını takip etmemiştir. Davacıların aylık nafaka ödemeleri malvarlığı hesaplamasına hemen dahil edilmemiştir. Prensip olarak, biriktirilen ve henüz kullanılmayan nafaka ödemeleri, ancak alındıkları takvim yılının bitiminden sonra (düşülebilir) varlık haline gelir. EStG Madde 11 uyarınca yalnızca 2019 yılında alınmış sayılan Ocak 2019'a ait nafaka avans ödemesi, bu nedenle 1 Ocak 2019 tarihindeki mal varlığına dahil edilmemelidir. Dolayısıyla bu noktada, oğlun (zararsız) mal varlığının 15.450 Avro olduğu ve söz konusu dönemde 15.500 Avro'nun üzerine çıkmadığı varsayılmıştır.