Çocuğum farklı mı?

Her bebek, her çocuk farklı gelişir. Her birinin kendi zamanına, kendi hızına ihtiyacı vardır. Ancak ebeveynler endişelenmekte hızlıdır. Haklı olarak mı? Bireysel gelişim adımlarının "normal" sınırlar içinde olup olmadığını anlamak kuşkusuz her zaman kolay değildir. "'Normal' nedir? " diye kendinize sorabilirsiniz. Gelişimdeki anormallikler ve gecikmeler nasıl zamanında fark edilebilir? Çocuk doktorunuzun muayenehanesi tüm sorularınız, endişeleriniz ve korkularınız için ilk başvuracağınız yerdir. Ne kadar erken, o kadar iyi. Doğru destek veya terapi ile birçok gelişimsel gecikme en aza indirilebilir veya telafi edilebilir.

Çocuğun gelişimi şu beş alana ayrılır:

1. Motor gelişimi: Bu, hareket dizileri ile ilgilidir.

Dil gelişimi: Bu, dili konuşma ve anlama ile ilgilidir.

2. Zihinsel gelişim: Bu, düşünme ve ilişkileri anlama ile ilgilidir.
3. Duygusal gelişim: Bu duygusal yaşamla ilgilidir.
4. Sosyal gelişim: Bu, diğer insanlara karşı davranışlarla ilgilidir.

Her çocuğun kendine özgü bir hızı olduğu gerçeğinin yanı sıra, normal sınırlar içinde gelişimde önemli sapmalar varsa, bir gecikme veya engellilik söz konusu olabilir. Ebeveynler, çocuklarda gelişimsel bozuklukların büyük farklılıklar gösterebileceğini ve hafiften şiddetliye kadar değişebileceğini bilmelidir. Çocuğunuzda herhangi bir anormallik veya gelişim geriliğine dair bir kanıt fark ederseniz, tıbbi yardım almalısınız.

Yürümek, koşmak, zıplamak, dengede durmak: Çocuklar buna bayılır. Ancak bazı çocuklar oyun arkadaşlarına göre çok daha yavaş ve hareketsizdir. Bazıları hareketlerinde veya nesneleri kavrayıp tutarken beceriksiz görünür. Bazıları neredeyse hiç vücut farkındalığı göstermez ve giderek daha güvensiz ve endişeli hale gelir. Çocuğunuzun motor gelişimi açıkça diğerlerinin gerisindeyse, sürekli "kıpırdanıyorsa" veya hiç hareket etme isteği göstermiyorsa, bu bir çocuk doktoru muayenehanesinde kontrol için bir nedendir. Nedenler kesinlikle orada hızlı bir şekilde bulunacak ve erken müdahale ve terapötik tedavi için öneriler alacaksınız.

Hareketi keşfetmeye paralel olarak konuşma ve anlama da yaşamın ilk yılının ortalarından itibaren başlar. Çocuklar ilk kelimelerini yaklaşık dokuz aylıkken oluştururlar, ancak burada da gevezelikten konuşmaya geçme arzusu söz konusu olduğunda her çocuğun kendine özgü bir hızı vardır. Bir çocuğun dil gelişiminin ciddi şekilde engellenip engellenmediğini ve gecikip gecikmediğini anlamak kolay değildir. Pek çok çocuk dili doğal olarak kullanırken, neredeyse hiç konuşmayan veya belirsiz konuşan, tam cümleler kurmayan ve kendilerine söylenenleri gerçekten anlamayanlar da vardır. Mümkün olduğunca erken tavsiye ve yardım alın. Konuşma bozuklukları öğrenme gecikmesine ve okula daha zor bir başlangıç yapmasına neden olabilir. Çocuk doktorunuz çocuğunuz için uygun dil desteğini nasıl ve nerede bulabileceğinizi bilecektir.

Zihinsel gelişim bozukluğunun belirtileri çeşitli olabilir: Etkilenen çocuklar genellikle emeklemeyi, konuşmayı ve yürümeyi daha geç öğrenirler. Uyaranlara çok yavaş tepki verebilirler veya eğlenceli uyaranlara uygun şekilde tepki vermeyebilirler, zihinsel olarak halsiz, pasif ve ilgisiz görünebilirler. Erken teşhis özellikle önemlidir. Bu nedenle çocukluk çağında düzenli olarak yapılan önleyici muayeneler veya U muayeneleri son derece önemli randevulardır. Çocuk doktoru, örneğin küçük zihinsel görevler ve diğer testler kullanarak gelişimsel gecikme ve bozukluklara işaret eden herhangi bir anormallik olup olmadığını belirleyebilir. Bu, terapötik önlemlerin erken bir aşamada başlatılmasını sağlar.

Çocukların güvenilir, şefkatli ve öngörülebilir bir yaşam ortamına ihtiyacı vardır. Bu eksikse, çocuklar çok farklı şekillerde tepki verebilirler. Ancak ne normaldir, ne tolere edilebilir, ne dikkat çekicidir ve neyin yardıma ihtiyacı vardır? Çocuklarda duygusal anormallikleri tanımak hassas bir konudur. Çocuğunuzu en iyi siz tanırsınız: güçlü kaygı, güdülenme eksikliği, üzüntü gösteriyor mu? Sabır ve anlayışla üstesinden gelinebilecek çok sayıda çocuk davranışı vardır. Olumsuz davranışlar yerleşik hale gelirse, sorunları teşhis etmek çok önemlidir. Doktorlardan ve terapistlerden yardım istemekten ve kabul etmekten korkmayın.

Diğer insanlarla ilişki kurmak, başkalarının ihtiyaçlarını göz önünde bulundurmak ve bir grup içinde yolunu bulmak önemli bir insan becerisidir. Küçük bir çocuğun tüm bunları zaman içinde öğrenmesi gerekir. Eğer bir sosyal davranış bozukluğu varsa, bu genellikle göze çarpan davranışlarla kendini gösterir. Sosyal gelişim bozukluğuna işaret edebilecek belirtiler arasında saldırgan davranışlar, sık sık öfke patlamaları, başkalarına zorbalık yapma, nesneleri tahrip etme veya sık sık yalan söyleme yer alır. Kendi davranışlarını uygun şekilde kontrol etme becerisi gelişmemiştir ya da çok az gelişmiştir. Etkilenen çocukların derhal tıbbi, psikolojik ve terapötik yardıma ihtiyacı vardır.