Evlatlık çocuğun gitmesine izin vermek

Bir koruyucu çocuğu evlat edinmek, çoğu zaman hayatlarının özellikle hassas bir döneminde onlara sevgi, emniyet ve güvenlik vermek anlamına gelir. Peki ya bu çocuk bir gün tekrar ayrılırsa? Biyolojik ebeveynlerine veya akrabalarına ya da başka bir bakım şekline döndüğünde? Veda etmek, koruyucu ailelerin hayatlarındaki en acı anlardan biridir. Yine de: çocuğun yüksek yararına olan kararın kabul edilmesi, güven ve profesyonel destek ile başarılı olabilir. Bu makale, insanları, sadece sınırlı bir süre kalacak olsalar bile, koruyucu bir çocuğa evet demeye teşvik etmeyi amaçlamaktadır.

Koruyucu aileler çocuklara hayatlarının bir bölümünde eşlik eder. Bazı çocuklar yaşam koşulları istikrara kavuştuğunda ailelerine geri döner. Diğerleri kalıcı bir yaşam düzenine geçer veya evlat edinilir.

Koruyucu aileler, bir çocuğun kendileriyle yalnızca sınırlı bir süre yaşayabileceğini en başından bilseler bile, vedalaşmak duygusal bir deneyim olmaya devam eder. Bu, bunun farkına varmayı daha da önemli hale getirir: Çocuğun refahı her zaman merkezdedir. Ve her çocuk beraberinde bir şey götürür - güvenlik duygusu, emniyet ve sevgi dolu deneyimler.

Çocuğun geri gönderilmesi kararı gençlik dairesi tarafından, gerekirse aile mahkemesi ile işbirliği içinde verilir. Koruyucu ailelerin bu konuda doğrudan bir etkisi yoktur. Aileye geri dönüş nedenleri şunlar olabilir:

• Eğer ailedeki koşullar iyileşmişse ve biyolojik ebeveynler çocuğa tekrar bakabileceklerini kanıtlayabilirlerse, genellikle bir geri dönüş aranır.
• Bu aynı zamanda çocuğun ebeveynlik becerileri için de geçerlidir. Ebeveynlerin ebeveynlik becerileri eski haline dönmüşse veya iyileşmişse, geri dönüş düşünülecek ve incelenecektir.
• Çocuğun yüksek yararı geri dönüşü engellemez. Koruyucu ebeveynlerin psikolojik değerlendirmeleri ve raporları genellikle karara dahil edilir.

Dönüş süreci aşamalı olarak gerçekleşir. Çoğu durumda, başlangıçta refakatli ziyaretler, ardından refakatsiz görüşmeler ve hatta deneme hafta sonları yapılır. Bu şekilde çocuk geri dönüş için özenle hazırlanır.

Bir koruyucu çocuğu bırakmak her zaman duygusaldır. Genellikle başlangıçta sadece bir süreliğine kalacakları belli olsa da, koruyucu aile onlardan hoşlanmaya başlar. Paylaşılan sevinç anlarından bağlar ve güven gelişir. Bu nedenle pek çok koruyucu aile çocuklarını bırakmakta zorlanır. Veda etmek üzüntü, belirsizlik ve bazen çocuğun geleceği hakkında endişe anlamına gelir.

Önemli olan koruyucu ailelerin bu aşamada yalnız olmamalarıdır. Gençlik dairesinden veya bağımsız kuruluşlardan uzmanlar onları destekler, tartışma fırsatları sunar ve vedanın çocuk ve aile için iyi bir veda olmasına yardımcı olur.

Vedalaşma zamanı geldiğinde, küçük ritüeller ve anılar biriktirmek geçişi bilinçli bir şekilde yaşamanıza yardımcı olacaktır:

• Kişisel selamlar, mektuplar ve küçük hatıralarla birlikte bir anı kutusu hazırlayın.
• "Bizimle geçirdiğiniz zaman": Koruyucu çocuğunuza vedalaşmak için bir fotoğraf albümü veya fotoğraf kitabı hediye edin. Koruyucu çocuğunuzun daha sonra geçmişi hakkında okuyabileceği küçük notlar ve anekdotlar eklemekten çekinmeyin.
• Tüm aile için güzel bir veda günü yaratın - aşırı yüklü değil, sıcak ve içten.
• Koruyucu çocuğunuza "Her zaman kalbimizdesin" deyin.
• Mümkünse mektup, telefon veya ortak etkinlikler yoluyla iletişim halinde kalın. Çoğu durumda, ilişkinin tamamen sona ermesi gerekmez.
• Ardından bakım: Destek uzmanları veya kendi kendine yardım grupları, bırakma sürecini kabullenmenize ve yeni bakış açıları geliştirmenize yardımcı olabilir.

Koruyucu aileler büyük işler başarıyor - sadece bir çocuğu kabul ettikleri için değil, aynı zamanda zamanı geldiğinde onları bıraktıkları için de. Bu her zaman kolay değildir. Yardımcı olan şey, koruyucu çocukların kendileriyle birlikte götürdükleri olumlu etkiye odaklanmaktır. Bir çocuk koruyucu aile yanında bir süreliğine güvenli ve sevgi dolu bir yuva bulmuş olur. Bu olumlu deneyimleri kendileriyle birlikte geleceğe taşırlar ve koruyucu aile de başardıklarıyla gurur duyabilir.