Bekar ebeveynlerin yalnızlığı

Nicola Stroop: Bir kendi kendine yardım kuruluşu olarak, niteliksel deneyimlere odaklanma eğilimindeyiz. Karşılaşmalarımızda, bekar ebeveynler genellikle "yalnızlık" kelimesinden kaçınsalar bile, yalnızlık duygularını bildiriyorlar. Bu, pek çok insanın olumsuz ve utanç verici bulduğu bir terim. Bu nedenle bekar ebeveynler, günün her saati çocuklarıyla birlikte oldukları için arkadaşlık kurma fırsatlarının olmamasından şikayet etme eğilimindedir. Ya da içinde bulundukları durum nedeniyle arkadaş çevrelerinde ne kadar yanlış anlaşıldıklarını anlatırlar. Ancak çok azı açıkça "Ben yalnızım!" diyebiliyor. Bu olgu araştırmalar tarafından da doğrulanmaktadır. Yalnız insanlar bu terimden kaçınırlar çünkü bu terim sosyal olarak kişisel başarısızlıkla ilişkilendirilir - ve bununla özdeşleşemezler ve özdeşleşmek istemezler.

Bekar Ebeveynler Eyalet Ofisimiz, Kuzey Ren Vestfalya'da bekar ebeveynler için yerel hizmetler düzenleyen kuruluşlarla yakın temas halindedir. Kuruluşlardan, yalnızlıkla mücadele hizmetlerinin, özellikle de doğrudan bu şekilde "etiketlendiklerinde", genellikle kabul görmediğini duymaya devam ediyoruz. Daha önce de belirtildiği gibi, bunun nedeni insanların genellikle yalnızlıklarını kabul etmemeleridir. Dolayısıyla bu yaklaşımla onlara ulaşmak da zordur. Bu nedenle "yalnızlık" etiketinden kaçınılmasını ve bunun yerine bekar ebeveynlerin ilgisini çekmesi ve çekingenliklerini azaltması daha muhtemel olan konuya özel teklifler oluşturulmasını öneriyoruz.

Bize sık sık kuruluşların iyi niyetli hizmetlerinin daha fazla bekar ebeveyne ulaşmasını sağlamak için neler yapabilecekleri sorulmaktadır. Bu da yalnızlık konusunda bir uzman değişimi düzenleme fikrini doğurdu. Bu yıl Mayıs ve Kasım aylarında düzenlenecek uzmanlık günlerinde paydaşlar en iyi uygulama örneklerini sunacaklar. Bu sayede kuruluşlar deneyimlerini paylaşabilecek ve birbirlerinden faydalanabileceklerdir.

İzolasyon yalnızlık ile aynı şey değildir. Bazı bekar ebeveynler izole olurlar ancak kendilerini yalnız hissetmezler - ya da tam tersi. Ancak gerçek şu ki, özellikle küçük çocukları olan, işi olmayan ve muhtemelen diğer ebeveynden hiçbir temas veya destek almayan (yani 7/24 çocukla gerçekten yalnız olan) bekar ebeveynler diğerlerine göre daha yalnızdır. Çocuklarını yanlarında götürmeye ya da evdeki faaliyetlere katılmaya bağımlıdırlar.

Özellikle küçük çocukları olan tek ebeveynler için çevrimiçi ve sosyal medya büyük bir fırsat sunmaktadır. Koltuklarının rahatlığında sosyalleşme fırsatı sunuyorlar. Elbette bu, yüz yüze görüşmenin yerini tutmaz, ancak aradaki boşluğu doldurmak için iyi bir yoldur. Bu nedenle dernek olarak Facebook'ta çok erken aktif olduk ve şimdi Instagram'da da aktifiz. Tabiri caizse orada çevrimiçi kendi kendine yardım sunuyoruz. Etkinliklerimiz de ya çevrimiçi ya da çocuk bakımı ile yüz yüze gerçekleşiyor - genellikle karma. Bu iki yönlü yaklaşım olmadan, programlar tek ebeveynlerin ihtiyaçlarını karşılayamayacaktır.

Neredeyse her yerel yönetimin bekar anne ve babalar için iyi hizmetleri vardır, ancak bekar ebeveynler her zaman bunlardan haberdar değildir. Halkla ilişkiler açısından, bazı alanlarda kesinlikle iyileştirmeye yer var. Programlar gerçekten kişiye özel olduğunda ve kişisel çaba düşük olduğunda en iyi şekilde çalışır. Kimse Salı sabahı kahvaltılı bir toplantıyı denemek için işinden bir gün izin almaz. Eğer program hafta sonu gerçekleşiyorsa, toplu taşıma araçlarıyla kolayca erişilebiliyorsa ve çocuk da getirilebiliyorsa durum farklıdır.

VAMV NRW ile iletişime geçen bekar ebeveynleri yerel tekliflerle temasa geçirerek destekliyoruz. Sunulan hizmetleri çok iyi biliyoruz ve bir üye kuruluş olarak bekar ebeveynler arasında çok yüksek bir güvenilirlik seviyesine sahibiz. Bir şey önerdiğimizde, bekar ebeveynler bize güveniyor. Her zaman "Neden denemiyorsun? Eğer berbatsa, o zaman ayrılabilir ya da bir dahaki sefere gitmeyebilirsiniz" diyoruz.

Bir dernek olarak, bekar anne ve babalar için kendi cazip programlarımızı da sunuyoruz - tabii ki bunları da şiddetle tavsiye edebilirim!

13 yıldır VAMV'dayım ve bekâr ebeveynlerle pek çok kez sohbet ettim. Bu yüzden tavsiyem şu: "İnanın bana, yalnız değilsiniz. Dışarıda tam olarak nasıl hissettiğinizi anlayan pek çok insan var. Sadece bir toplantıya, kursa ya da etkinliğe gidin. Cesaretinizi toplayın, koklamaya gidin. Kaybedecek hiçbir şeyiniz yok! En kötü ne olabilir ki? Hoşunuza gitmezse bir daha gitmezsiniz."