Bekar babalar için ipuçları

Bekar babaların büyük bir sorumluluğu vardır. Baba koçu Ansgar Röhrbein, çocuklarına tek başına bakan babalar için değerli ipuçları veriyor.

Babaların koçu Ansgar Röhrbein, Alman Babalar Uzman Ağı VEND e. V.'nin bir üyesi ve babaları kendileri üzerine düşünmeye davet eden "Mit Lust und Liebe Vater sein - Gestalte die Rolle deines Lebens" kitabının yazarıdır.

Kalifiye eğitimci ve terapist, kendisi de üç yetişkin çocuk babasıdır ve Herscheid'de yaşamakta ve çalışmaktadır. Bu röportajda, bekar babaların yeni rolleriyle nasıl daha iyi başa çıkabilecekleri konusunda tavsiyelerde bulunuyor.

"Bekar baba" diye bir şey yoktur, onların koşulları büyük farklılıklar gösterir. Deneyimlerinize göre, bekar babaların farklı yaşam durumlarını karakterize eden nedir?

Siz söylediniz! " bekar baba diye bir şey yoktur! Bu arada anneler de öyle. Kendimi bir günden diğerine, neredeyse zorunluluktan bu durumda bulmam ya da uzun bir işleme, düşünme ve müzakere sürecinden sonra planlı bir karar vermiş olmam ilk başta kesinlikle büyük bir fark yaratıyor.

Ayrıca, kendi durumunuz da babalık rolünüzü nasıl üstleneceğiniz ve düzenleyeceğiniz üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilir:

• Eşimin ölümü veya kaybı nedeniyle hala ne kadar acı çekiyorum?
• Eğer eski eş hala hayattaysa: Çocuklarla ilgili ortak iletişim ve işbirliği var mı? Neler başarılı ve neler zor olabilir?
• Kendimi daha çok kaybeden biri gibi mi yoksa durumun yaratıcısı gibi mi hissediyorum?
• Çocuğun hayatında her zaman istediğim yeri nihayet alabildiğim için mutlu olabilir miyim?
• Etrafımdakiler tarafından ne ölçüde bir kişi ve bir görev olarak görüldüğümü hissediyorum?
• Sorumluluğun bir kısmını paylaşmak için yanımda kimler var?

Babanın terk edildiği ayrılık durumlarından sonra veya hastalık veya ölüm nedeniyle ani bir kayıptan sonra, baba bir erkek ve eş olarak öncelikle kayıpla yüzleşmeli ve aynı zamanda bu durumda çocuğa destek olmalıdır.

Eğer durum dikkatlice koordine edilmiş ve birlikte müzakere edilmişse, baba gücüne daha fazla sahip olabilir ve muhtemelen bu görevle daha kolay yüzleşebilir.

Tam zamanlı çalışan babalar, çalışmadıkları süre boyunca çocukları için iyi bir bakımı nasıl organize edecekleri ve sağlayacakları ve ağlarında kime güvenebilecekleri sorusuyla sık sık mücadele etmektedir.

Devlet yardımı alan babalar muhtemelen ailenin geçimini sağlamak ve okul gezileri gibi gerekli ek satın alımları veya faaliyetleri finanse etmek konusunda daha fazla endişe duymaktadır

.

Bir erkek aniden çocuklarının tek sorumlusu olduğunda: İlk dönem için ona ne tavsiye edersiniz? Babaların bununla başa çıkmasına ne yardımcı olur?

Her durum benzersiz olduğu ve kendi yasalarına sahip olduğu için tavsiye vermeyi biraz zor buluyorum. Bu yüzden her durumun kendine özel bir çözüme ihtiyacı vardır! Ancak deneyimlerime göre, baba ve özellikle de çocuklar için ilk günlerde önceki rutinden nelerin korunabileceğini ve nelerin değiştirilmesi gerektiğini görmek yararlı olacaktır.

Günlük yaşamda belirli yapıların ve ritüellerin yerinde kalması genellikle çocuklara yardımcı olur, böylece onlara 'tutunabilirler'. Bu durumda ailenin bir "kim, ne ve ne zaman" planına ihtiyacı vardır:

• Baba kendi başına ne yapabilir?
• Hangi çocuk neyi üstlenebilir, eski eş (anne) veya eski partner hala ne yapabilir ve aileyi başka kim destekleyebilir?
• Çocuğun ek kreşe, kreşte başka zamanlara, işverenden, aileden vb. desteğe ihtiyacı var mı?

Bu netleştirme ve sıralama sürecinde, aile çevresinden güvenilen tarafsız bir kişi - (vaftiz babası) teyze, arkadaş vb. - veya bir danışma merkezi veya gençlik dairesinden bir uzman genellikle destek sağlayabilir.

Tabii ki babanın da bu çalkantılı dönemde kendine zaman ayırmaya ihtiyacı vardır: düşünmek, plan yapmak, soluklanmak, iyileşmek, yas tutmak vs. Bununla birlikte, günlük yaşamın bir babanın zamanının çoğunu alması nadir değildir, bu nedenle iyi arkadaşların gelip babayı "paketlemesi" veya rahat bir akşam için her şeyi getirmesi önemlidir.

Bekar babalara aile ve iş arasında nasıl denge kurabilecekleri konusunda ne gibi tavsiyeleriniz var?

İş durumuna bağlı olarak, tanıştığım bekar babaların çoğu için yoğun çalışma saatlerinde bile esnek bir şekilde tepki verebilecek istikrarlı bir çocuk bakım sistemine güvenebilmeleri önemliydi. Bu, ister çocukların bazen geceleri yanında kalabileceği güvenilir bir çocuk bakıcısı, ister onların arkasını kollayan (anne ya da baba tarafından) 'tarafsız' büyükanne ve büyükbabalar ya da akrabalar, isterse de ebeveynlerin kendi aralarında yaptıkları bağlayıcı bir anlaşma olsun.

Bir baba çocuklarıyla ne kadar yalnız hissederse, algılanan baskı ve sorumluluk yükü de o kadar artar.

Bir çocuğun beklenmedik bir şekilde kreşten veya okuldan alınması gerektiğinde ya da bir çocuk sabah hastalanırsa alınacak önlemler hakkında işvereninizle erken bir aşamada konuşmanız da önemlidir. Bir baba olarak vicdanım rahat bir şekilde geri dönebileceğim bağlayıcı anlaşmalar olduğunda rahatlıyorum.

Ev ofis, esnek çalışma saatlerine sahip çalışma süresi hesapları vb. kendi isteklerinizi, çocuklarınızın ihtiyaçlarını ve işvereninizin beklentilerini dengelemek açısından daha fazla esneklik sağlayabilecek seçeneklere örnektir.

Tecrübelerime göre, eğer mümkünse, babanın arada çocuksuz tatil yapmasına izin vermesi de yararlı olur. Şu slogana sadık kalın: Baba iyiyse çocuklar da iyidir.

Sizin deneyimleriniz neler? Bu durumdaki erkekler için tam zamanlı çalışmak oldukça önemli mi yoksa hangi modeller hala - ve belki de daha iyi - uygulanabilir?"

Bu çok sayıda faktöre bağlıdır ve yalnızca bireysel olarak değerlendirilebilir. Ayrıca, bekar babalar her şeyi istedikleri gibi düzenleyebilecekleri bir dünyada olmak zorunda değildir.

Genellikle bir kenara itilemeyecek çok sayıda yapısal veya tedarikle ilgili kısıtlamalar vardır. Bir yandan mali çerçeve doğru olmalı, diğer yandan da her çocuğun ve babanın kendi kişisel ihtiyaçları en azından yeterince dikkate alınmalıdır.

İşverenden gelecek anlayışlı bir yanıt, özellikle de birlikte büyümeye başladığınız ilk dönemde işler biraz yoluna girene kadar yardımcı olacaktır. Burada başarılı bir pazarlık yapabilmek için, işverenime neler sunabileceğimi önceden dikkatlice düşünmeniz tavsiye edilir (örneğin, evden çalışma veya çocuklara başkaları bakarken hafta sonları çalışma vb.)

Bekar babalar ve hane halkı, bekar babalar ve bakım sorumlulukları konusundaki deneyiminiz nedir?

İlke olarak, buradaki babaları çok kararlı ve yetkin buluyorum. Çok sayıda araştırma babaların bu konuda çok yetenekli olduğunu gösteriyor. Bir ya da iki tanesi zaman zaman kız kardeşlerinden yardım alıyor, ancak tanıştığım babaların çoğu hem ev işlerini hem de bakım işlerini doğal olarak üstleniyor.

Bazen "dışarıdan" farklı algılanabiliyor. Örneğin, daha şiddetli ayrılık ve boşanma süreçlerinden sonra, annenin bazen çocuğuna baba tarafından yeterince bakılmadığını düşündüğü için endişelendiğini ve aradığını gördüm. Ancak daha yakından incelendiğinde, genellikle her iki ebeveynin de farklı fikirlere sahip olmasına rağmen, çocuğun her ikisi tarafından da eşit derecede iyi bakıldığını hissettiği ortaya çıkar - sadece farklı.

Bekar bir baba olarak her şeyi kendi başınıza halletmeyi nasıl başarıyorsunuz?

Tabii ki çocuklu hayat her zaman sürprizler ve zorluklarla doludur, ancak bunlar genellikle sevimli, eğlenceli ve anlamlı anlarla dengelenir.

Bekar bir baba olarak, her zaman işlerin içindeyim ve öncelikle tek sorumluyum. Bu bazen kendinizi yalnız bir savaşçı gibi hissetmenize ve kendi gücünüzün sınırlarına ulaşmanıza yol açabilir. Bence bu durumda, durum çöküşle sonuçlanmadan önce profesyonel yardım almayı düşünmek mantıklı olacaktır. Olayları çözmeye, anlamaya, arabuluculuk yapmaya, yorumlamaya ve yararlı öncelikler belirlemeye yardımcı olan tarafsız bir kişi, ağırlığınca altın değerinde olabilir.

Bekar bir baba için kız ya da erkek çocuk sahibi olmak fark eder mi?

Evet, bir yandan evet, diğer yandan hayır. Bence her iki ebeveyn için de kız ya da erkek çocuk yetiştirmenin fark yarattığı durumlar olduğu gibi, fark yaratmadığı durumlar da vardır.

Eğer oğlum bir baba olarak sünnet derisiyle ilgili sorunları konuşmak için bana gelirse, muhtemelen kızımın benimle doğru tamponu tartışmak istemesinden daha kolay bir zaman geçiririm. Çünkü ilk konu hakkında daha iyi söz sahibi olabilirim. Kendileri için uygun bir pozisyon bulana veya diğer kadın bakıcılardan yardımcı destek alana kadar bir veya iki babanın geçici olarak güvensiz hissettiğini gördüm.

Sınırların belirlenmesi, sokağa çıkma yasağı ve PC saatleri gibi diğer konular muhtemelen en iyi ihtimalle algılanan bir fark yaratır, ancak gerçekte değil.

Bir kız babası olarak, kızımın artık bir kadın rol modelinden yoksun olduğu gerçeğiyle nasıl başa çıkabilirim?

Kızımın bir kadın rol modelinden yoksun olması şart değildir. Birçok ebeveyn sorumluluk paylaşımı konusunda bir anlaşmaya varmayı oldukça iyi başarır. Asıl sorumluluk artık babaya aitse, anne hala çocukların hayatında yer almaya devam edebilir.

Bununla birlikte, muhtemelen hem kız hem de baba için zorlayıcı olabilecek durumlar olacaktır. Özellikle de kız çocuğu bir kadına dönüştüğünde ve gerçek 'kadın sorunları' ortaya çıktığında. Bununla birlikte, birçok babanın bu konuda çok dürüst olduğunu gördüm.

Bazıları şöyle diyor: 'Önce biraz araştırma yapmam gerekecek, ama bunun yeterli olup olmayacağını bilmiyorum'. Diğerleri örneğin şöyle diyor: 'Tamponlar, regl dönemleri, rahim ağzı kanseri taramaları falan bana göre değil, bu konulara girmek bile istemiyorum. Kız kardeşime bu konuyu kızımla açıklığa kavuşturup kavuşturamayacağını sordum."

Bu nedenle pek çok baba, hangi güvenilir kadın bakıcıların bu konularda kendilerine destek olabileceğini ve böylece kızları için (annesinin yanı sıra) bir rol model olabileceğini düşünmektedir. Bu nedenle, bunun bir anlamda bir tür sorusu olduğuna inanıyorum: Kendime ne yapmak için güveniyorum? Nerede hala bir şeyler öğrenebilirim ve nerede öğrenmek istiyorum? Bana göre olmayan nedir ve hangi alternatifler var?

Bekar babalar yeniden aşık olduklarında bununla nasıl başa çıkmalıdırlar?

Her şeyden önce, çocuklarına yavaş yavaş alışmaları için zaman tanımalıdırlar.

Bu tür durumlarda çocuklar genellikle karışık duygular karmaşası yaşarlar: bir yandan muhtemelen babalarının bir kız (veya erkek) arkadaşı olmasını isterler, diğer yandan annelerine (eski eşlerine) sadıktırlar ve üçüncü olarak, olası değişiklikler ve yenilenen zorluklar konusunda endişeli olabilirler. Ve daha birçok şey onları meşgul edebilir...

Bu nedenle, babanın bakış açısından, çocukların bir günden diğerine bir oldubitti ile karşı karşıya kalmamaları için büyük bir hassasiyetle hareket edilmesi tavsiye edilir. Bu koşullar altında, temkinli bir yaklaşım ve dikkatli bir ilişki kurulması tavsiye edilir.

Çocuklarını hemen yeni bir anne ile tanıştıran babalar, kendileri sadece destek olma isteklerini ifade etmek isteseler bile, çocuklarını duygusal olarak bunaltabilirler.

Başlangıçta küçük, saatlik temaslar ve etkinliklerle başlayan ve çocukların paylaşılan ortamda kendilerine olan güvenleriyle birlikte yavaş yavaş büyüyen kademeli bir yaklaşım, kendi birliktelik arzularından ödün vermeden en uygun olanıdır.

Bekar babaların 'sosyal görüş', arkadaşlar, akrabalar ile ne gibi deneyimleri var?

Bence bu birçok faktöre bağlı. Benim bakış açıma göre, tek baba otoritesinin kabulü artık birçok insanın zihnine yerleşmiş durumda. Ancak, bazen sınırlayıcı sorularla: 'Bunu yapmak için kendine gerçekten güveniyor musun ...? Şimdi annesine ihtiyacı yok mu?

Tanıştığım babaların çoğu ailelerinden büyük destek görüyor. Özellikle de terk edildiklerinde. O zaman genellikle sert suçlamalarla hesaplaşmak zorunda kalan annedir: "Bunu çocuklara nasıl yapabilir?"

Babalar eleştiri ve şüphecilikle karşılaştıklarında, bu genellikle işverenden gelir ve kesinlikle kendi çıkarları için de geçerlidir. Yöneticilerle koçluk süreçlerinde, personel planlaması açısından, artık kendilerini adamış babalar şeklinde başka bir gruba sahip olduklarını ve bu grupla planlama yapmayı (daha) zor bulduklarını, çünkü ne bekleyebileceklerini ve neye güvenebileceklerini bilmediklerini sık sık duyuyorum. Bu durum zaman zaman (nadiren de olsa) eleştiri ve anlayış eksikliği şeklinde kendini gösteren bir baskı yaratıyor. Bu tür yorumlar yapıldığında, uzmanlarla birlikte baba katılımının şirket ve BİZ duygusu için yaratabileceği katma değer üzerine düşünmeyi seviyorum.

Konuyla ilgili söylemek istediğiniz başka bir şey var mı?

Evet. Her bir babaya (ve her bir anneye) şapka çıkarıyorum ve hepsine saygılarımı sunuyorum! Kendi deneyimlerimden, eşim ve ben çocuklarla birlikte bazı stresli durumlardan kendimizi geçici olarak uzaklaştırabildiğimizde bunun ne kadar yararlı olduğunu biliyorum. Bu yüzden tüm bekar babalara (ve annelere) bol güç, günlük yaşamda küçük vahalar ve bir molaya ihtiyaç duyduklarında güvenebilecekleri ve güvenebilecekleri yanlarında birkaç sürekli, yardımcı jumper diliyorum!