Większe prawa dla biologicznych ojców

Powód jest naturalnym ojcem dziecka urodzonego poza związkiem małżeńskim w 2020 roku. Skarżący był w związku z matką dziecka i mieszkał z nią w tym samym gospodarstwie domowym. Po tym, jak matka rozstała się ze skarżącym, nadal utrzymywał on kontakt z dzieckiem. Matka weszła w nowy związek. Po złożeniu przez skarżącego wniosku o ustalenie jego ojcostwa, nowy partner matki uznał ojcostwo dziecka za jej zgodą i tym samym stał się prawnym ojcem dziecka.

W postępowaniu odwoławczym Wyższy Sąd Okręgowy oddalił w drugiej instancji wniosek skarżącego o stwierdzenie, że to on, a nie prawny ojciec, jest ojcem dziecka jako bezzasadny. Kwestionowanie ojcostwa przez skarżącego nie powiodło się ze względu na istniejące obecnie relacje społeczno-rodzinne między nowym partnerem matki i ojcem prawnym a dzieckiem. W skardze konstytucyjnej skarżący zarzuca naruszenie jego praw rodzicielskich zagwarantowanych w art. 6 ust. 2 zd. 1 GG. § 1600 (2) i (3) BGB, zastosowany przez sąd, uniemożliwia mu jako naturalnemu ojcu uzyskanie prawnego ojcostwa dziecka.

W wyroku ogłoszonym 9 kwietnia 2024 r. Pierwszy Senat Federalnego Trybunału Konstytucyjnego orzekł, że przepis ustawowy dotyczący prawa naturalnego ojca do zakwestionowania prawnego ojcostwa innego mężczyzny dla jego dziecka jest niezgodny z Ustawą Zasadniczą. Nie uwzględnia on w wystarczającym stopniu podstawowych praw rodzicielskich naturalnych ojców. Są oni rodzicami w rozumieniu art. 6 ust. 2 zd. 1 niemieckiej Ustawy Zasadniczej (GG) i mogą powoływać się na podstawowe prawo rodzicielskie w taki sam sposób, jak prawni rodzice dziecka. Szczegółowy wyrok znajdą Państwo na stronie Federalnego Trybunału Konstytucyjnego.